Vrijwilligerswerk brengt 94-jarige Truus en Maaike samen: ‘Je maakt echt een verschil in iemands leven’

Het maakt niet uit of je al ruim veertig jaar vrijwilligerswerk doet, zoals Adri Westland, of net een paar maanden, zoals Gea Wiegman. Vrijwilligerswerk geeft je een goed gevoel, daar zijn de twee dames het over eens. “Je moet wel iets kiezen dat bij je past. En het leuke is dat je er niet alleen zelf blij van wordt, maar je maakt ook andere mensen blij!” “Ik werkte vroeger als coupeuse,” vertelt Adri (76). “Toen ik ging trouwen moest ik stoppen met werken, zo ging dat vroeger. Maar naaien is altijd mijn hobby gebleven. Daarom ben ik vanuit Versa Welzijn als vrijwilliger naailessen gaan geven in de Wintertuin, aan vrouwen met een migratieachtergrond. Dat doe ik nu al meer dan veertig jaar,” vertelt ze stralend. En Adri doet nog meer. “Ik ben eens per maand vrijwilliger bij het repaircafé. En ik verzorg een paar keer per jaar een creatieve middag bij Philadelphia. Dat is een woongroep voor jongvolwassenen met een beperking,” legt ze uit. “Dan maken we elke keer iets moois, zoals herfstkransen, kerststukjes, doosjes met lovertjes, enzovoort. Ontzettend leuk is dat. Natuurlijk pas ik dat wel aan op wat ze aan kunnen. Zo gebruiken we geen lijmpistool meer, omdat iemand daar een keer zijn vingers aan heeft gebrand.” Omgaan met mensen “Jij doet toch ook vrijwilligerswerk met mensen met een verstandelijke beperking?” Adri kijkt naar Gea, die naast haar aan tafel zit. Die knikt. “Maar wel op een andere manier dan jij. Ik werk een dag per week bij Rataplan, de kringloopwinkel. Daar werken ook mensen met een verstandelijke beperking. Ontzettend leuk om daarmee samen te werken.” Gea (68) doet sinds augustus vrijwilligerswerk bij Rataplan. “Ik zag een advertentie in de krant staan en ik dacht: dat is echt iets voor mij. Ik heb altijd in de mode gewerkt, in winkels in Laren en Bussum. In een winkel staan en met mensen omgaan, zit echt in mijn bloed. Twintig jaar geleden raakte ik door een medische fout verlamd aan mijn benen. Toen ik solliciteerde bij Rataplan heb ik dat natuurlijk verteld en dat was geen probleem. Ik mag zitten achter de kassa. Maar dat doe ik meestal niet.” Ze glimlacht. “Als ik me met één vinger vasthoud, kan ik mijn evenwicht bewaren en kan ik staan. Dat is toch fijner.” ‘Het past bij me’ “Toen ik bij Rataplan begon wist ik niet wat me overkwam,” vertelt Gea verder. “Het is heel dankbaar werk. En ik vind het heerlijk om onder de mensen te zijn. Niet dat ik me thuis verveel hoor! Ik heb genoeg te doen.” Adri knikt instemmend. “Ik doe het vrijwilligerswerk ook niet uit verveling. Het is gewoon een hele leuke manier om iets te doen voor anderen en om verschillende mensen te ontmoeten.” Nu knikt Gea ook. De twee dames kenden elkaar tot vandaag niet, toch zitten ze gezellig samen te kletsen met een kopje thee. Ze blijken best wat overeenkomsten te hebben. Naast dat ze allebei mensen met een verstandelijke beperking tegenkomen bij hun vrijwilligerswerk, halen ze ook allebei heel veel plezier uit hun vrijwillige activiteiten. “Omdat ik al mijn hele leven naai, vind ik het leuk om die kennis aan anderen over te dragen,” legt Adri uit. “Dat is ook de bedoeling van de naailes: dat de mensen iets leren, maar ook dat ze hun huis uitkomen en anderen ontmoeten. En ik vind dat ook heel gezellig. De naailessen, maar ook de creatieve bijeenkomsten bij Philadelphia zorgen voor samenhorigheid en vreugde, dat geeft me een goed gevoel.” Zo ervaart Gea haar vrijwilligerswerk ook. “Ik werk elke maandagmiddag bij Rataplan en ik ga altijd met een goed gevoel naar huis. Ik vind het leuk werk en het past bij mij. Dat vind ik belangrijk, dat je vrijwilligerswerk doet dat bij je past. En dat zelfs ik – met een verlamming aan mijn benen – vrijwilligerswerk kan doen en iets kan betekenen voor anderen. Dat is toch mooi?” ‘Fijn om iets leuks te doen’ Gea en Adri hebben ook een verdrietige overeenkomst: ze zijn allebei weduwe; Gea sinds drie jaar en Adri sinds vijf maanden. “Toen mijn man overleed had ik steun aan mijn vrijwilligerswerk,” vertelt Adri. “Het is sowieso fijn om iets leuks te doen te hebben. En de bewoners van Philadelphia hadden zelfs van hun eigen centjes een plantje voor me gekocht, dat kwamen ze toen langsbrengen. Dat vond ik zo lief.”

Vrijwillige inzet kent voor de 75 jarige Casper Blok geen geheimen. Al 25 jaar zet hij zich in als vrijwilliger. Hij startte hiermee toen hij nog werkte als maatschappelijk werker. Inmiddels is hij gepensioneerd en zet hij zich nog steeds graag in voor een ander. Wat hij zoal doet als vrijwilliger? “Een hele boel. Ik heb net iemand weggebracht naar Schiphol; ik zet mij vrijwillig in als chauffeur. Verder lees ik voor aan een Turks meisje dat de Nederlands taal moet leren. Ook bij de bibliotheek heb ik het nodige gedaan. Verder help ik mensen in de buurt met klusjes. Ik schilder bijvoorbeeld een muurtje of hang een schilderij op bij iemand thuis. Straks heb ik ook nog een afspraak, omdat ik mij ga inzetten als mentor voor mensen die ondersteuning nodig hebben.” Wat drijft iemand om zich al zo lang en zo vaak in te zetten als vrijwilliger? “Ik vind het belangrijk om mensen die het wat minder hebben te helpen. Door mij in te zetten als vrijwilliger kan ik een ander ondersteunen. Mensen vinden het fijn dat ik hen help.” Casper doet dus een heleboel, maar loopt er niet graag mee te koop. Hij vindt dat het vanzelfsprekend moet zijn om een ander te helpen. “Ik ga niet lopen pochen over hetgeen dat ik doe. Daar gaat het voor mij helemaal niet om. Ik doe het allemaal belangeloos.” Op de vraag of zijn inzet een ander helpt te groeien, antwoordt hij bescheiden: “ligt eraan wat ik voor iemand doe. Ik heb wel een mooie ervaring gehad bij Ketikoti. Daar raakte ik in gesprek met een mevrouw. Dat was een heel mooi en open gesprek. Ze zei dat ze mij dingen vertelde waar ze niet vaak over kon spreken. Dat voelde voor haar heel open en bevrijdend. Andersom was het voor mij ook mooi om op die manier de verbinding aan te gaan met een ander. Dat doet mij goed.” Casper vindt het belangrijk om alleen dingen te doen die echt iets betekenen voor een ander. “Nu ik wat ouder ben doe ik als vrijwilliger alleen dingen die ik echt leuk vind en waarbij ik echt iets kan betekenen voor een ander. Ik vind het fijn als ik mensen na een klus met een goed gevoel kan achterlaten.” Wil je ook iets kunnen betekenen voor een ander? Kijk dan op de vacaturebank van de Versa Vrijwilligerscentrale voor leuke vrijwilligersklussen bij jou in de buurt. Dit artikel maakt deel uit van de campagne 'Alles dat je aandacht geeft groeit'. Klik hier als je meer wil weten over deze campagne .

De vrijwilligers van BuurtBuik koken elke dinsdagavond in de kantine van voetbalvereniging FC Weesp een driegangenmenu van producten die anders in de prullenbak zouden belanden. Floortje Jansen is een van die vrijwilligers: ‘Iedereen die wil mag gratis mee-eten bij BuurtBuik. Echt iedereen! Dat maakt het publiek enorm divers en loopt iedereen aan het einde van de avond vrolijk de deur uit. Daar word ik echt blij van.” Stapels dozen van een maaltijdboxleverancier, kratjes van supermarkten en een doosje met gebakjes van de bakker. Het is slechts een greep uit de producten die dinsdag aan het eind van de middag over de tafels bij FC Weesp zijn uitgespreid. Het is allemaal overgebleven voedsel, dat is opgehaald door de vrijwilligers van BuurtBuik. Vervolgens koken de chefs van BuurtBuik, ook vrijwilligers, er op dinsdagavond een gezond driegangenmenu van. En iedereen die wil mag gratis aanschuiven om mee te eten. ‘Dit is het moment’ Floortje Jansen (42) is sinds begin 2023 bestuurslid van BuurtBuik in Weesp. “Ik wilde al een hele tijd vrijwilligerswerk doen, maar met mijn baan en ook nog twee jonge kinderen lukte het me niet om het in te plannen in mijn week. Toen mijn jongste vier werd en naar school ging, dacht ik: dit is het moment.” Ze straalt. “Ik maakte een afspraak met de Versa Vrijwilligerscentrale en daar vertelden ze me over BuurtBuik. Ik was meteen enthousiast en wist dat ik me hiervoor wilde gaan inzetten.” Lachend vertelt ze dat ze in eerste instantie van plan was om een uur per week vrijwilligerswerk te gaan doen. “Maar voor ik het wist zat ik in het bestuur van BuurtBuik. Het is ook zo leuk.” ‘Wanneer het mij uitkomt’ Gemiddeld vier uur per week, dat is wat Floortje besteedt aan haar rol als bestuurslid. “Vrijwilligers van BuurtBuik hoeven niet elke dinsdag aanwezig te zijn bij de BuurtBuikavond. Ik probeer er twee keer per maand bij te zijn. Verder onderhouden we contacten met de vrijwilligers, met leveranciers, maar ook met subsidieverleners, sponsoren en bijvoorbeeld de beheerder van de locatie. Het werk als bestuurslid is dus ontzettend divers en ik kan dat gewoon doen op momenten waarop het mij uitkomt.” Het is ook de rol van het bestuur om contacten te leggen en onderhouden met organisaties en instellingen, legt Floortje uit. “Een tijdje geleden werden we benaderd door bewoners van het Oekraïne-huis. Een paar van hen komen af en toe bij BuurtBuik eten en ze wilden een speciaal toetje maken voor alle eters van BuurtBuik. Geweldig toch!” Binnenkort komen de bewoners van Philadelphia – een woonlocatie in Weesp voor mensen met een verstandelijke beperking en mensen met autisme – voor het eerst eten bij BuurtBuik. “Zo ben ik ook in gesprek met andere organisaties in Weesp, die misschien ook eens bij BuurtBuik willen aanhaken. Echt iedereen is welkom: alleen, samen, groot, klein, oud, jong, rijk, arm, links, rechts, wit, zwart, praktisch, theoretisch, Nederlands of anderstalig, et cetera. En dat maakt BuurtBuik bij uitstek een plek waar mensen uit hun eigen bubbel kunnen stappen en anderen kunnen ontmoeten.” ‘Het draait om plezier’ Elke dinsdag eten er gemiddeld zestig mensen bij BuurtBuik. “Best veel hè?” lacht Floortje trots. “Maar dat is inclusief vrijwilligers. We zitten goed wat betreft het aantal ondersteunende vrijwilligers die op de dag zelf helpen. Heel fijn dat er zoveel enthousiastelingen zijn die de handen uit de mouwen willen steken.” Toch heeft BuurtBuik Weesp vacatures openstaan. “We zijn nu met vijf bestuursleden, maar het liefst willen we er nog één of twee bij. Dan kunnen we nog beter de taken verdelen. Er staat gemiddeld een halve dag per week voor, maar ik kan uit ervaring vertellen dat het allemaal heel luchtig en relaxed is. We zijn echt een leuk bestuur.” Ze lacht hardop. “Dat mag ik wel zeggen toch? Het draait om plezier en om elke dinsdag een leuke avond op te tuigen.” ‘De chefkok bepaalt wat er gemaakt wordt’ Ook is BuurtBuik Weesp op zoek naar chefkoks, vervolgt Floortje. “Het liefst willen we elke dinsdag twee chefs die de keuken van FC Weesp kennen, een goede inschatting van de hoeveelheid ingrediënten kunnen maken en voor grote groepen kunnen koken. We hebben er nu een paar, maar het is fijner als de poule iets groter is. Je hoeft geen professionele kok te zijn, om bij BuurtBuik te koken. Maar het is wenselijk als je een beetje weet wat je doet in de keuken.” Ze legt uit dat je als chef bij BuurtBuik om 16 uur begint op dinsdag. “Dan liggen de spullen er al die we hebben gekregen van onze leveranciers. Overigens zijn we ook altijd nog op zoek naar extra leveranciers,” voegt ze toe. “Als chef bepaal jij wat er gekookt wordt. Tuurlijk betrek je daar het keukenteam bij, maar de chefkok heeft de leiding. En dan is er een heel team dat helpt snijden, roeren, opdienen enzovoorts. Rond 20 uur is de chef meestal weer klaar. En je hoeft echt niet elke dinsdag er te zijn. Idealiter is eens per maand helemaal goed.” ‘Iets betekenen’ Op de vraag wat ze het leukst vindt aan haar vrijwilligerswerk bij BuurtBuik, antwoordt Floortje: “Die vraag raakt me. Want BuurtBuik heeft een plek in m’n hart ingenomen. Het is het antwoord op een verlangen en een wens die ik al heel lang had: iets doen en iets betekenen. Ik vind het zo leuk om op dinsdag al die blije mensen te ontmoeten en gezellig met iedereen te kletsen, met vrijwilligers en bezoekers. Mijn eigen kinderen neem ik ook geregeld mee, zodat zij ook buiten hun school en sport om andere mensen ontmoeten. Dat is nog een extra toegevoegde waarde voor mij. Zo tof dat we elke dinsdag weer een divers publiek ontvangen en een geweldige avond uit de grond stampen. Daar word ik enorm blij van.” Wil je ook een keer komen eten bij BuurtBuik? De sfeer proeven en zien of vrijwilligerswerk bij BuurtBuik iets voor jou is? Iedere dinsdagavond wordt er gekookt in de kantine van FC Weesp. Vooraf aanmelden is niet nodig. Je bent welkom vanaf 18.00 uur.