Nieuws

Iedere week komt Kevin over de vloer bij zijn oma Harmke. Om boodschappen voor haar te doen, samen naar een ziekenhuisafspraak te gaan, of zomaar, voor de gezelligheid. “Ik vind het fijn dat ik weet dat ik voor haar kan zorgen. Dat ze er goed bij zit, en alles heeft wat ze nodig heeft.” Een paar jaar geleden werd Harmke getroffen door een herseninfarct. Daar herstelde ze goed van, al heeft ze door de gevolgen wel een rollator nodig bij het lopen. Sindsdien helpt haar kleinzoon Kevin bij allerlei dagelijkse dingen. “Hij doet boodschappen, hij gaat voor me naar de bank, hij helpt met dingen op de computer. Ik hoef maar te kikken en hij komt!”, vertelt Harmke met een grote lach. Kevin beaamt dat: “Ik ben laatst mijn eigen diëtistenpraktijk begonnen, en ik heb veel speling in mijn werkuren. Ik kan dus vrij makkelijk tijd reserveren voor mijn oma. Je ziet vaak dat kleinkinderen, als ze ouder worden, niet zo vaak meer bij hun opa of oma over de vloer komen. Voor mij is dit een goede reden om mijn oma vaker te blijven zien.” Gezonde boodschappen Zijn werk als diëtist neemt Kevin serieus. Ook wanneer hij boodschappen doet voor Harmke, die suikerziekte heeft. “Hij is streng hoor!”, vertelt Harmke. “Ik zondig nog weleens, maar als hij boodschappen doet, dan zitten er alleen maar dingen bij die ik mag hebben!” Kevin, glimlachend: “Nou, ik maak gewoon wat gezondere keuzes. Als ze vruchtenyoghurt wil, dan zorg ik wel dat het gezonde yoghurt is. En in plaats van zoet beleg haal ik bijvoorbeeld wat magere vleeswaren.” Toch weerhoudt dat Harmke er niet van om af en toe te snoepen: “Tegenover mijn huis zit een Turks winkeltje, daar haal ik soms stiekem wat kleins voor mezelf. Als Kevin dan langskomt verstop ik dat een beetje.” vertelt ze, terwijl ze Kevin lachend met haar elleboog aantikt. Dan, als ze een koekje uit een schaaltje op tafel pakt: “Alles wat ik niet mag, vind ik heerlijk!” Kevin: “Ik weet dat natuurlijk wel. Maar de kwaliteit van haar leven moet natuurlijk ook goed blijven. Dat is heel belangrijk.” Uitstapjes Harmke gaat er graag op uit. Naar het dorp bijvoorbeeld. Waar ze, zo vertelt ze, een bekend gezicht is bij veel cafés en winkeltjes: “Bij de ene zaak krijg ik koffie, en dan ergens anders weer wat drinken, of iets lekkers. Dat vind ik zo gezellig, ik ben gek op gezelligheid!” Kevin: “Dat vind ik ook tof. Ondanks dat ze met d’r voet zit, en ook niet meer goed ziet met één oog, gaat ze toch lekker de hort op.” Harmke en Kevin maken ook regelmatig samen uitstapjes. “Ik kan overal wel met de taxi heen,” vertelt Harmke, “maar dan ben je ook maar zo alleen. Dus af en toe haalt Kevin me op en gaan we samen een dagje weg, naar mijn oudste zoon bijvoorbeeld. Op de terugweg gaan we dan ergens een hapje eten. Dat is hartstikke leuk! Ik ben echt heel blij met Kevin, die kan ik niet meer missen.” Dat geldt andersom ook. “Met mijn oma kan ik het overal over hebben,” Kevin kijkt Harmke even aan, “ook over dingen die soms moeilijk zijn om met anderen te bespreken. En dat is fijn. Ik heb heel veel steun aan haar.”