Eugene, vrijwilliger bij Dierenweide Zonnehoeve

Druk bezig staat Eugene het dierenhok schoon te maken. Naast de prachtige grote bomen aan de rand van de Dierenweide is hij gefocust aan het werk, heerlijk in zichzelf. Ik zwaai naar hem en ik denk ‘die is goed bezig!’. Tijdens een bezoek aan Dierenweide Zonnehoeve sta ik het terrein te bewonderen, wat ziet het er prachtig uit. Er is een hoop werk verzet, de entreepoort is nieuw en van ijzer, de omheining is strak en netjes, ook hebben sommige hokken een goed stevig trapje. Ook de voederplaats en de chillplek voor Vrijwilligers hebben een opknapbeurt gehad. Wat hebben de Vrijwilligers hier hard gewerkt.

Ik raak in gesprek met Eugene, de jongeman die zo lekker aan het werk was, hij is erbij komen staan. Waarom doe je dit werk, vraag ik hem. Met glunderende ogen vertelt hij dat de natuur hem rust geeft en die rust heeft hij nodig. Eugene vervolgt dat hij veel in zijn hoofd zit en al die gedachten, die alle kanten op schieten levert hem meer onrust op dan hij lief is. Maar hier tussen de bomen en het fysiek bezig zijn, houdt hem ver van zijn gedachten. En fysiek is het zeker, want het schoonmaken van de dierenhokken is een stevige klus. “Ja, soms vergeten mensen dat in verbinding zijn met jouw omgeving heel belangrijk is. De bomen zien en horen in de wind, dat is heerlijk”, zegt Eugene. “Voorheen zat ik vaak op mijn mobiel, daardoor raakte ik steeds mee geïsoleerd van mijn omgeving. Uiteindelijk zat ik meer in mijn hoofd met alle gedachten Nu kijk ik gedurende mijn werk niet op mijn telefoon en dat voelt heerlijk. Sterker nog, ik kijk er zelfs niet naar als ik hiernaartoe fiets. Daardoor heb ik volledige aandacht voor deze mooie omgeving. Ik zie de bomen, ik sta letterlijk met mijn voeten in de aarde (soms modder hahaha), ik aai de dieren en ik drink koffie met het team. Ik voel weer verbinding met de wereld om mij heen en ik ben met mijn lijf bezig".

Eugene vertelt verder “ik zit in een traject met een jobcoach bij USG/Restart. Zij attendeerde mij op de website van de Vrijwilligerscentrale en daar zagen we vacature van de Dierenweide, wat mij veel steun gaf en geeft. Ik kom helemaal tot rust, dat laten die dieren (en mensen) mij ook voelen, alive, juist door het "basale", pootjes in de aarde. Ik weet dat het een lange weg terug is naar mij weer "volledig voelen" i.p.v. gefragmenteerd en dat zal vanaf hier met een nieuw ritme dat begint te ontstaan, meer zelfzorg en rust alleen maar beter gaan.”

Ik ben onder de indruk van zijn verhaal. Eugene, wat ben je een wijze man en goed bezig, je hebt helemaal gelijk. Nicolette de beheerder van het terrein, of eigenlijk kan ik zeggen de super-Vrijwilliger van de Dierenweide Zonnehoeve, is heel blij met Eugene. Hij werkt goed door, pakt het prima op en werkt fijn mee met het team.

Tot slot Eugene, heeft het effect van deze natuur ook invloed op de rest van de week voor jou en jouw gedachtes? “Dat is een goede vraag, dat begint te komen, ja het heeft zeker effect” zegt hij. Eugene is inmiddels 5 weken aan het werk bij de Dierenweide Zonnehoeve en kent al een hoop namen van de geiten, konijnen en ezels. Momenteel werkt hij op alleen op de dinsdag en terwijl Nicolette erbij komt staan vult zij aan “En binnenkort ook de vrijdag”. Tegelijkertijd zie ik Eugene glunderen. Tweemaal in de week in verbinding staan met de natuur, dat is een fijn vooruitzicht.

Dank je voor het gesprek, Eugene!