Versa Vrijwilligerscentrale

Zo’n beetje de helft van de Nederlandse bevolking doet vrijwilligerswerk. Om iets goeds te doen voor een ander, sociale contacten op te doen of nieuwe vaardigheden te leren. Voor nieuwkomers is het bovendien een laagdrempelige manier om de Nederlandse samenleving én de taal te leren. “Steeds meer organisaties zien hoe leuk het is om met vrijwilligers van alle leeftijden en achtergronden te werken. Juist die ‘energie’ van beide kanten willen we als vrijwilligerscentrales vangen.” Dit zegt Annemieke Biemond, adviseur vrijwillige inzet van de Vrijwilligerscentrale in Blaricum, Eemnes en Laren. Zij is een van de vier adviseurs op het gebied van vrijwillige inzet. Samen met haar collega’s Nicole Wendt uit Hilversum, Pietje Vlot uit Gooise Meren en Tanya Arkenbout uit Stadsgebied Weesp en Driemond matcht ze de vraag van organisaties en het aanbod van vrijwilligers in de regio. Met elkaar kijken ze naar recente ontwikkelingen en trends in het ‘vrijwilligersland’. ‘Nieuwe’ vrijwilliger Mensen van alle leeftijden en achtergronden bieden zich tegenwoordig aan als vrijwilliger. Liefst in projectvorm of met een duidelijke ‘kop en staart’. Vaak op zoek naar zingeving, structuur en richting. Waren het vijftien jaar geleden vooral gepensioneerden, nu is het een mix van mensen. Voor instellingen daarom zinvol om vacatures af te stemmen op de ‘nieuwe’ vrijwilligers. Want flexibel en aantrekkelijk vrijwilligerswerk doet het goed. Pietje Vlot: “Jongeren die drie of vier dagen in de week werken en de vijfde dag vrijwilligerswerk willen doen, mensen die re-integreren na een burn-out of die door het UWV op ons pad komen. Of mensen die herstellen van een verslaving: vrijwilligers van nu zijn een afspiegeling van de hele maatschappij.” ‘Match making’ Een goede match is essentieel, zowel van de kant van de organisatie als van de vrijwilliger. Tanya Arkenbout vertelt van iemand met een autismespectrumstoornis die helemaal op zijn plek is als vrijwilliger in het lokale museumarchief. “Je ziet hem opbloeien.” Pietje noemt een vrijwilligster die assisteerde bij zwemles voor vrouwen. “Een jonge vrouw van 28 die het zo leuk vond dat ze een cursus tot zwemtrainer is gaan volgen. Nu kan ze zelf zwemlessen geven aan vrouwen met een migratieachtergrond. En een hoogleraar die veel bestuurlijk werk doet en zich meldt als taalmaatje om mensen uit een andere cultuur te ontmoeten.“ Organisaties steeds meer maatschappelijk betrokken Meer dan vijfhonderd organisaties uit de regio doen structureel een beroep op de vier Vrijwilligerscentrales van Versa Welzijn. Hun advies gaat onder meer over de Verklaring omtrent Gedrag (VOG), verzekeringen, vacatures aanmaken en vergoedingen van vrijwilligers. “We worden gesubsidieerd door de gemeentes”, zegt Tanya, “en we zijn er voor elke inwoner en voor elke organisatie in de regio. Bijna alle organisaties bezoeken we en we hebben regelmatig persoonlijk contact. Van musea tot scholen en van zorginstellingen tot de sportclub gehandicapten. Zo horen en zien we wat voor organisaties het zijn en wat voor vrijwilligers ze zoeken.“ Flying Squad In het hele gebied zijn er netwerken informele zorg waar de Vrijwilligerscentrales nauw mee samenwerken. “Doel is om formele en informele zorgpartijen bij elkaar te brengen. We organiseren bijeenkomsten, doen aan kennisuitwisseling, nodigen experts uit. Dit jaar focussen we bijvoorbeeld in Weesp op de thema’s mantelzorg en armoede. De Flying Squad van de gemeente Amsterdam neemt deelnemers mee in alle regelingen voor mensen die weinig te besteden hebben. Een ervaringsdeskundige komt aan het woord en een SchuldHulpMaatje vertelt hoe zij mensen helpen. We leren van elkaar en kijken naar trends.” Integreren Gemeentes zien steeds meer wat vrijwilligerswerk voor ‘nieuwkomers’ kan betekenen en sporen hen aan om vrijwilliger te worden. Dat geeft een boost aan hun integratie, het kennismaken met de cultuur en uiteraard de taal. “Taal is ook een middel tegen eenzaamheid,” zegt Tanya. “Het is laagdrempelig om in een buurtkamer gastvrouw of gastheer te zijn, koffie en thee aan te bieden en mensen te verwelkomen in de taal van je nieuwe land. Al is het maar met een eenvoudig zinnetje als ‘wilt u een kopje koffie?’.” Een goede verstaander Sommige organisaties zijn huiverig om mensen in te schakelen die de taal nog niet machtig zijn, vooral als het gaat om hulp voor mensen met dementie. “Maar taal is meer dan het gesproken woord,” zegt Nicole Wendt. “Want ook een vriendelijke blik, intonatie of handgebaren zijn onderdeel van taal. Dan kun je al met weinig woorden communiceren. Zeker met een ouder iemand: je hoeft maar te kijken en iemand snapt wat je bedoelt. Een goede verstaander heeft maar een half woord nodig toch? Vanuit de Vrijwilligerscentrales kijken wij juist naar mogelijkheden.” Inclusie Het mooiste vindt Nicole dat ze voor alle doelgroepen openstaan. “We zijn zichtbaar en werken goed samen met verschillende organisaties die hun mensen doorverwijzen naar ons voor vrijwillige inzet. In Hilversum werk ik nu anderhalf jaar en ik heb de deur opengezet voor iedereen. Momenteel is ongeveer de helft van de vrijwilligers onder de 55 jaar. Voor mij gaat dit om inclusie: iedereen in de samenleving doet mee. Of je nou een verslavingsachtergrond hebt of de taal niet goed spreekt. Of je hier pas drie jaar woont of al dertig jaar. Dat was ook de opdracht van de gemeente: iedereen moest vrijwilliger kunnen worden en er moest een aantrekkelijk aanbod vrijwillige inzet voor jong en oud komen. Ik denk dat we daar behoorlijk in zijn geslaagd!” Koesteren en waarderen De vier collega’s hebben allen als doel om de vrijwilligers in hun kracht te zetten: wat willen en kunnen ze en waar worden ze blij van? “Want als iemand met plezier naar het vrijwilligerswerk gaat, straalt diegene dat uit. Daar doen we het voor. En het leuke is dat er veel minder verloop is van vrijwilligers als ze het leuk hebben bij een organisatie. Een sneeuwbaleffect waar alle betrokkenen baat bij hebben. En waar wij dus ook weer blij van worden.” Niet voor niets dat Nicole elke vrijdag complimenten uitdeelt aan vrijwilligers van verschillende organisaties op Facebook. “Het waarderen en koesteren van onze vrijwilligers nemen we serieus!”. Dat blijkt natuurlijk ook op de Dag van de Vrijwilliger. Tanya: “In Stadsgebied Weesp krijgen vrijwilligers bijvoorbeeld een cadeautje als dank voor hun inzet. In de krant staan mooie interviews, bestuursleden van Weesp komen in actie en delen zelfs taart uit! We maken er een feestelijke dag van, want dat we onze vrijwilligers enorm waarderen willen we niet onder stoelen of banken steken! Zonder hen zijn we nergens!” Vrijwilliger ‘in de tijd van de baas’ Dat onze maatschappij steeds meer met vrijwilligers werkt is in sommige sectoren een uitkomst. Annemieke: “Bedrijfsvrijwilligerswerk (vrijwilligerswerk in werktijd) is de toekomst. Je ziet dat steeds meer organisaties zich van ‘hun maatschappelijk-betrokken kant’ laten zien en zich hiermee ook willen profileren. Door maandelijks een zorginstelling in de buurt te helpen met activiteiten. Zeker met het oog op toekomstige tekorten in de zorg is dit een welkome ontwikkeling. Structurele samenwerkingsvormen gaan er steeds meer komen. In andere landen zie je dat al langer. Wij gaan ook die kant op. Naast ons werk in het hier en nu en het matchen van ‘vraag en aanbod’ van vrijwilligers, denken we daarom ook mee met ontwikkelingen die als maatschappij op ons af komen. Te beginnen in de Gooi- en Vechtstreek.” Meer informatie Kijk op de website van de Vrijwilligerscentrale voor meer informatie en de contactgegevens van de adviseurs vrijwillige inzet. maart 202 5

"Zeg Hallo": inwoners die elkaar groeten op straat om op die manier meer verbinding tot stand te brengen. Dat is het nieuwe project dat in Laren rondom 16 november 2024, de Internationale dag van Verdraagzaamheid, start. Als je "hallo" zegt, begroet je iemand en nodig je uit tot een gesprek. Op verzoek van wethouder en BELambtenaar Inclusie Judith Lommel, heeft bevlogen inwoonster Ineke Hilhorst dit project ontwikkeld. Bekende en onbekende Laarders zijn door fotograaf Alexander Marks op de foto gezet. Deze foto's zijn op banners en posters in het hele dorp te zien, voorzien van de oproep "Zeg Hallo". Het idee is een vervolg op de bijeenkomst ‘Over de Streep, die eerder door Ineke Hilhorst en Papageno directeur Ingrid Peters is georganiseerd in het Brinkhuis. Een van de deelnemers, Louise Babel, kwam hiermee als oplossing voor het gevoel dat ze ‘niet werd gezien’. De deelnemers zijn Ad Visser Tineke de Nooij Louise Babel Sean Bogaers Donna Lila Hams Wanda van Niekerk Frits Spits Henk Wikkerman Karin Calis Marjolein Schiffers Robin Bartelet Nico Wegter Mpatho van den Berg Luuk van Aller Farah Djirdo Doe je mee en zeg je ook "Hallo"?

Op 27 september vond de uitreiking van de Koeientrofees 2024 plaats in het Huis van Eemnes. Er waren dit jaar drie winnaars: in de categorie Individueel was dat Annamamed Myatiev, in de categorie Individueel Jeugd ging de prijs naar Laura van Oostrum en in de categorie Groepen/teams naar het echtpaar Sanders – De Valk. Er zijn 15 individuele personen en groepen/teams in het zonnetje gezet. Zij zijn voorgedragen door de Eemnesser bevolking of door een van de Eemnesser verenigingen of stichtingen. De voordrachten zijn voor een maatschappelijke prestatie of voor een sportieve verdienste. Uit handen van Burgemeester Van Benthem kreeg iedereen die was voorgedragen een oorkonde met een beeldje van het kalfje uitgereikt voor hun bewezen verdiensten. In de categorie Individueel waren dit Laura van Oostrum, Carmen Majoor, Bea Vosman, Jaap Luijf, Ronald van Dijk, Hanneke Pasveer-Manten, Annamamed Myatiev, Dick Scherpenzeel en Edwin Klarenbeek. Bij de categorie Groepen/teams waren dit de Voleem Dames 3, Echtpaar Hagens, Echtpaar Sanders – de Valk, De Sliertjes, Eveline Bakker/Jolanda de Jong en Stichting Rolstoelbus ’t Gooi. Na de pauze werden de prijzen, de Eemnesser Koeien, uitgereikt. Tot het laatst was het spannend wie in de prijzen zou vallen. Bij de individuele personen ging de keuze tussen Annamamed Myatiev, Laura van Oostrum (jeugd), Jaap Luijf en Dick Scherpenzeel. Uiteindelijk won Annamamed Myatiev de Eemnesser Koeien Trofee en Laura van Oostrum het Eemnesser Koetje (jeugd tot 18 jaar) en kregen Jaap Luijf en Dick Scherpenzeel de Kunstkoe. Bij de groepen ging de strijd tussen de echtparen Hagens en Sanders – de Valk en Stichting Rolstoelbus ’t Gooi. Het echtpaar Sanders – de Valk ontving dit jaar de Eemnesser Koeien Trofee voor Groepen/teams en de overige twee de Kunstkoe. Stond jouw favoriet er niet bij? Je kunt nu al nadenken wie je wilt voordragen voor 2025! Volgend jaar is de Sport- en vrijwilligersvond op vrijdag 26 september.