Post | juli 2022 | Vrijwilliger in beeld | 3 min lezen

‘Ik zeg altijd: Egypte is mijn vaderland, Nederland mijn moederland’

Door Laura Calis
'Ik ben voorzichtig als tolk begonnen, daar ben ik wel in gegroeid.' Foto: © Foto Miché / Bastiaan Miché

Sam el Arabawy helpt altijd overal mee. Dat zit gewoon in haar. Vroeger al op school als er extra handjes nodig waren en tijdens koffie-ochtenden in de Koepel. Sinds drie jaar helpt ze als vrijwilliger bij Vluchtelingenwerk Hilversum, Gooi en Vechtstreek. 

Ze begon als tolk bij Vluchtelingenwerk en nu is zij ook maatschappelijk begeleider en budgetcoach. Maar haar hart ligt wel bij het tolken. “Als tolk ben je echt een cultuurverbinder. Vooral als mensen net uit de opvang komen - vaak Ter Apel - en ze komen naar Hilversum, hebben ze geen idee waar ze moeten beginnen. Waar ze moeten zijn. Als je de taal niet spreekt en de cultuur nieuw is voor je, dan is het heel lastig. Hoe werkt het hier en welke route moeten ze bewandelen? Waar kunnen ze anderen ontmoeten?” 

Bij Vluchtelingenwerk voelt El Arabawy zich erg gewaardeerd. Hoe kwam ze er terecht? “Gewoon gegoogled. Ik had zeventien jaar bij een naschoolse kinderopvang gewerkt en zocht iets anders. Toen zag ik online dat ze een Arabische tolk zochten. Ik kom uit Egypte, spreek goed Arabisch dus ik dacht dat dat wel iets voor mij zou zijn. Ik heb eerst een gesprek gehad bij de vrijwilligerscentrale van Versa op de Eemnesserweg en daarna een gesprek bij Vluchtelingenwerk. Dat voelde meteen goed, ze waren ook heel aardig. Ze vroegen me wat ik wilde, wat ik kon en wat mijn wensen waren. Toen ben ik voorzichtig als tolk begonnen. Daar ben ik in de loop van de tijd wel in gegroeid.”


Begrip kweken

De Nederlandse taalcursussen voor vluchtelingen beginnen vaak pas later, als de mensen een beetje bijgekomen en gewend zijn in hun nieuwe omgeving en als het drama van het vluchten iets is gaan liggen. “Maar in de tussentijd kan er bijvoorbeeld wel miscommunicatie ontstaan en kunnen ze onenigheid krijgen met de nieuwe buren. Ik kan dan in hun eigen taal en op hun manier uitleggen waarom de buurman boos is, wat in Nederland de norm is. Dat mensen hier vaak niet tot ‘s avonds laat opblijven omdat ze de volgende dag weer vroeg moeten werken. Als de nieuwkomers dat weten, kunnen ze er rekening mee houden. Zo voorkom je problemen. Dat bedoel ik met cultuurverbinder. Begrip kweken voor elkaars cultuur.” 

Mensen moeten elkaar helpen, vindt El Arabawy. Nederland wil ook meer naar een participatiemaatschappij. Bij Vluchtelingenwerk krijgen de mensen die net in Nederland zijn, de eerste stap om te participeren, om mee te doen. Zelf komt El Arabawy uit Egypte. Haar man, ook een Egyptenaar die toen al in Nederland woonde, was op vakantie in Egypte en ze werden verliefd. 

Ze trouwden en El Arabawy ging mee naar Nederland. “Toen ik hier kwam, had ik het voordeel van het sociale netwerk dat mijn man hier al had opgebouwd. Inmiddels woon ik langer in Nederland dan dat ik in Egypte heb gewoond. Ik zeg altijd Egypte is mijn vaderland, Nederland mijn moederland. Maar ik heb doordat ik zelf naar Nederland ben gegaan, wel begrip voor mensen die hier komen en helemaal niemand kennen, de taal niet beheersen, voor wie de cultuur vreemd is en die helemaal geen netwerk hebben.”


Ik ga ervan stralen

Vrijwilligerswerk hoort bij El Arabawy. Ze heeft het altijd gedaan en zal het altijd blijven doen. “Ik kan niet zonder. Ik word er echt blij van. Je helpt mensen en daardoor help je jezelf ook, ik ga ervan stralen en neem dat gevoel weer mee naar huis. Waar ik vervolgens met een glimlach rondloop. Je voelt je gewaardeerd, het is goed voor je sociale contacten. Je praat met collega’s, je helpt elkaar, je geeft elkaar complimenten, het voelt inmiddels als familie voor me. En iedereen kan het, iedereen kan bijdragen aan een mooiere samenleving. Het is niet ik ik, maar we we. Nederland is al mooi, maar kan nog mooier. Ik ben bezig om ook weer met een betaalde parttime baan te starten, maar bij Vluchtelingenwerk wil ik nooit meer weg.”  

Vluchtelingenwerk Hilversum, Gooi en Omstreken zoekt nog vrijwilligers. Graag zelfs. El Arabawy: “We moedigen vluchtelingen ook aan om vrijwilligerswerk te doen. Zo ontmoet je andere mensen, je helpt de samenleving en het staat ook nog eens goed op je cv. Je krijgt cursussen en trainingen als dat nodig is, je krijgt begrip voor elkaars cultuur, je voelt je echt betrokken.” Van Arabische sprekende mensen die anderen kunnen helpen met hun administratie, tot praktijkcoaches die nieuwkomers meenemen naar een koffie-ochtend in een buurthuis of de bibliotheek.  


Iets voor u?

Heeft u interesse in een vrijwilligersvacature bij Vluchtelingenwerk Hilversum (en Wijdemeren)? Meer weten of aanmelden kan via www.versavrijwilligerscentrale.nl. Ook voor andere leuke en nuttige vrijwilligersvacatures.  


Dit interview heeft in de Gooi en Eembode online gestaan. Met dank aan de Gooi en Eembode mogen dit interview ook op ons platform plaatsen.

Deel blogpost
Gerelateerde blogposts
vrijwilligerswerk

Mensen helpen en zélf de taal leren

| Vrijwilliger in beeld
Aiham (42 jaar) weet als geen ander hoeveel vrijwilligerswerk kan betekenen. Voor de persoon die je helpt, ...
Lees meer
“Vermogen beheren is iets anders dan bemiddelen bij een burenruzie, maar er zijn ook overeenkomsten. Het is allemaal mensenwerk en dan gaat het wel eens mis.”

Ywe de Jong: vrijwillig buurtbemiddelaar en schuldhulpmaatje

| Vrijwilliger in beeld
“Vermogen beheren is iets anders dan bemiddelen bij een burenruzie, maar er zijn ook overeenkomsten ...
Lees meer
taalondersteuning, jongeren, vrijwilligerswerk jongeren

Sanne (17) helpt Laura (16) met Nederlands

| Vrijwilliger in beeld
Sanne helpt scholiere Laura met wennen in Nederland
Lees meer