Nieuws
Let’s Meet en meer: ‘Door met elkaar te kletsen kom je dingen over elkaar te weten’
In bibliotheek Hilversum was vrijdag 1 oktober de tweede van drie sessies van ‘Let’s Meet en meer’. In het kader van de Week tegen Eenzaamheid bedacht een aantal Hilversumse organisaties de bijeenkomsten voor mensen die graag nieuwe mensen willen ontmoeten.
Bij binnenkomst in de bibliotheek, vangen Eva Drager van Stichting Present, Nicole Wendt van de Vrijwilligerscentrale Hilversum en Leonore Hoogstraten van Stichting Maatjesproject Gooi en Vechtstreek de bezoekers op en begeleiden hen naar de ruimte die de bibliotheek deze vrijdag ter beschikking stelt. Ze krijgen allemaal een sticker met hun naam erop op de kleding geplakt en Hoogstraten vraagt eenieder in welk interessegebied ze de mensen mag indelen. Op een bord hangen gekleurde briefjes met daarop een aantal thema’s als natuur en bewegen, creatief bezig zijn, lezen, muziek maken, spelletjes doen en cultuur.
Bezoekers mogen ook meerdere interessegebieden opgeven. Tijdens de speeddate, later deze ochtend, worden mensen met dezelfde interesses bij elkaar gezet waarbij het de bedoeling is om één op één met elkaar in contact te komen, iets langer de tijd voor elkaar te hebben en wie weet iets af te kunnen spreken. Daarvoor liggen de contactkaartjes al klaar, waarop namen en telefoonnummers geschreven kunnen worden om uit te wisselen.
“We organiseren deze sessies om mensen in korte tijd de kans te geven nieuwe mensen uit hun eigen omgeving te leren kennen. Om ze met elkaar in contact te brengen”, vertelt Drager. “En misschien ontmoeten ze wel iemand met wie ze iets gemeen hebben, interesses delen of gewoon een klik hebben en met wie ze vaker iets samen zouden willen doen.” Zelf is Drager vijf jaar geleden in Hilversum komen wonen. Ze vertelt nog niet heel veel mensen hier te kennen. “Ik weet zelf dus hoe lastig het kan zijn om nieuwe mensen te leren kennen in een nieuwe omgeving als je volwassen bent.”
De bezoekers krijgen vervolgens een bingokaart met daarop talloze gespreksonderwerpen die kunnen helpen om een gesprek te beginnen. Meteen valt het op hoe snel een vrolijk geroezemoes de ruimte vult. Een meneer vertelt een maand geleden uit Amsterdam naar Hilversum te zijn verhuisd en nog middenin de verhuisdozen te zitten. Een vrouw geeft aan ook in Amsterdam te hebben gewoond, ze woont nu in Bussum-Zuid. “Ik zag het voorbijkomen dat dit werd georganiseerd en zoiets heb je niet in Bussum. En ik woon vlakbij, aan de rand van Hilversum.”
‘Je kunt niet aan de buitenkant zien wat mensen allemaal doen of gedaan hebben’
De eerste sessie Let’s Meet en meer was een dag eerder bij Amaris Rubina. Wendt was daar ook aanwezig en had haar tante Mike van 81 jaar uitgenodigd om te komen. “Haar man is twee jaar geleden overleden en ik dacht dat het wel gezellig voor haar zou zijn. Bij Amaris kwam ze allemaal mensen tegen die ze kende, onder wie Gerrie. Gerrie zat op een koor en voor je het wist zaten ze samen oudhollandse liedjes te zingen. En daar kwamen ook weer mensen op af. Iemand vertelde dat ie thuis een accordeon had staan, enzovoort. Uit de eerste sessie zijn al heel leuke dingen voortgekomen”, vertelt Wendt. “Je kunt niet aan de buitenkant zien wat mensen allemaal doen of gedaan hebben. Door met elkaar te kletsen kom je dingen over elkaar te weten.”
Een flink aantal mensen mensen dat nieuw in Hilversum is, is vrijdag naar de bijeenkomst gekomen. Er is ook een grote groep mensen die zelfs nieuw in Nederland zijn en elkaar al kennen via de taalschool Toptaal, dat bij het station in Hilversum zit. Heleen Meertens is daar docent Nederlandse taal en geeft les aan inburgeraars. Meertens heeft een groep inburgeraars meegenomen naar Let’s Meet en meer in de bibliotheek. “Ik ga veel met ze op pad”, vertelt Meertens. “Om zelfredzaam te kunnen worden. Om veel te praten en gesprekjes te hebben. ‘Leer mij het zelf te doen’ van het Montessori-onderwijs, daarop is het gebaseerd. Je hebt taal nodig om een nieuw bestaan op te bouwen. Taal kan een barrière zijn, maar taal kan ook verbinden.”
Eén van haar taalleerlingen is Ayse. Ze woont in Laren en is twee jaar in Nederland. Ze spreekt erg goed Nederlands. “Ik vind het mooi om nieuwe mensen te ontmoeten, daarom ben ik hier”, vertelt ze. Ook Hansa is twee jaar in Nederland. Zij woont in Kerkelanden en is op de fiets naar de bibliotheek gegaan. “Ik ga altijd op de fiets. Ook in de winter”, zegt Hansa.
Lees meerFestival de Beleving blijkt schot in de roos: ‘Niemand is onkwetsbaar en daarom hebben we elkaar nodig’
Optredens en workshops, maar ook een Praatplein, zintuigentafel of blind bier proeven. Dat en nog veel meer stond op het programma tijdens de allereerste editie van Festival de Beleving zondag op Werf35 in Hilversum.
Het gratis theaterfestival, georganiseerd door de gezamenlijke welzijnsorganisaties van het Gooisch Verband, bleek een schot in de roos, aldus de organisatie na afloop. “Het festival onderscheidt zich van andere evenementen omdat het zich niet alleen richt op ‘gewone’ bezoekers, maar ook op de meer kwetsbare inwoners van Hilversum. Een zeer geslaagde opzet, gezien de zeer gemêleerde samenstelling van de bijna tweeduizend bezoekers die naar Werf35 kwamen.”
Wethouder Gerben van Voorden (Zorg en Samenleving) had de eer om het festival rond het middaguur te openen. Hij is zeer enthousiast was over de bijzondere opzet van het festival. “het is best heel belangrijk dat dit evenement er is”, zegt hij. “Het maakt zaken zichtbaar. Ik vroeg ook aan mensen wie van hen onkwetsbaar is. Niemand stak zijn hand op. Niemand is onkwetsbaar en daarom hebben we elkaar nodig. Daarnaast geeft dit evenement heel veel verbondenheid en worden taboes bespreekbaar gemaakt, zoals psychische kwetsbaarheid of eenzaamheid.”
‘In het maifest staat bijvoorbeeld dat het een festival is waar iedereen zichzelf mag zijn’
Marjan Ockeloen, directeur Stichting Maatjesproject en initiatiefnemer van Festival de Beleving vanuit het Gooisch Verband voegt daaraan toe: “Daarom hebben we ook een manifest voor Festival de Beleving opgesteld. Daarin staat bijvoorbeeld dat het een festival is waar iedereen zichzelf mag zijn, een veilige plek waar je blij van wordt en waar je nieuwe mensen kunt ontmoeten. Fantastisch dat dit vandaag ook echt werkelijkheid is geworden.”
Na de opening volgt er een afwisselend programma dat voor een deel door deze kwetsbare doelgroep zelf wordt verzorgd, maar er zijn ook workshops waarin bezoekers zelf kunnen ervaren hoe het is als de zintuigen anders werken dan men gewend is. Het speciale Praatplein is erop gericht om mensen met elkaar in contact te brengen. Zo kunnen bezoekers hier via ‘Praatje over de heg’ laagdrempelig een gesprek aan gaan of tijdens de ‘Speedmeet’ in contact komen met andere Hilversummers. Het ‘Luisterhart’, bestaande uit een groot hart en zes daarmee verbonden stoelen met een telefoon, vormt een heuse eyecatcher op het festivalterrein. Hier kan men plaatsnemen en de kunst van het luisteren ervaren.
Tijdens de workshop Hersenuitdaging kunnen belangstellenden ervaren hoe het voelt als de hersenen niet meer doen wat ze moeten doen, bijvoorbeeld als gevolg van niet-aangeboren hersenletsel. En bij de lezing ‘Mijn geheime olifant’ worden bezoekers meegenomen in de belevingswereld van iemand die wordt geconfronteerd met toenemende doofheid. Mensen kunnen verder de hele dag door zintuigen prikkelen, maar ze ook weer ontprikkelen, bijvoorbeeld tijdens de silent disco, in de speciale prikkelloze ruimte of tijdens een yoga- of klankschalenworkshop. En bij de Gooische Bierbrouwerij staan er drie verschillende bieren klaar om met blinddoek om te proeven. Maar daarnaast valt er ook heel veel te genieten. Zo zorgt mantelzorgkoor Lichtzingig voor gezellig muzikale momenten en zingen vele bezoekers mee met de bekende Nederlandstalige liedjes, terwijl cabaretier Robbert Jan Proos bij velen de lachspieren weet te prikkelen. Jeroen en Monica (de barvrouw van Top 2000 a gogo) presenteren de Pim Pam Pop Pubquiz en de Meisjes van de Radio zorgen voor een feest der herkenning met liedjes en bekende radiospelletjes van toen. Muziekband Egwel, bestaande uit mensen met een beperking, zorgt tenslotte voor een heuse polonaise tijdens de muzikale afsluiting van het festival.
“Echt geweldig”, is na afloop de conclusie van Ockeloen. “Alles kwam bij elkaar. Wij zijn een jaar bezig geweest om dit te organiseren. Eerst wilden wij een soort parade houden met dertig cliënten. Maar toen bedachten wij dat als wij iets wilden doen, dan moeten wij het ook groot uitpakken. En het is boven verwachting uitgekomen. De sfeer was heel bijzonder, heel anders dan bij een ander festival. Heel ontspannen”, aldus Ockeloen. “Wat ook heel leuk was, was dat in het restaurant mensen die elkaar niet kenden elkaar uitnodigden om bij elkaar aan tafel te komen zitten. Dan ga je met elkaar in gesprek.”
Uiteindelijk verlaten pas rond 19.30 uur de laatste mensen het festivalterrein aan de Mussenstraat. “Het was echt ongelooflijk”, vervolgt Ockeloen. “Er waren echt veel mensen dan gehoopt, vanaf de start al. Je zag ook heel veel ouders met kinderen. Zo bijzonder was ook om te zien hoe mensen in een rolstoel ‘gewoon’ even naar de voorstelling van Robbert Jan Proos gingen kijken. Alsof het normaal was. En eigenlijk moet het ook normaal zijn.”
Festival de Beleving kon plaatsvinden, mede dankzij een subsidie van de gemeente in het kader van 600 Jaar Hilversum. Die subsidie zal er bij een eventueel volgende editie niet zijn. Toch hoopt Ockeloen op een vervolg; volgend jaar of over twee jaar. Ook Van Voorden noemt een eventueel vervolg ‘supertof’. “En heel veel is al gemaakt”, zegt hij. “Het logo, de website, het draaiboek. Ik doe dan ook een oproep aan het bedrijfsleven om zich hieraan te verbinden. Wij hebben dit met elkaar te dragen. Het moet niet alleen vanuit de overheid komen, maar vanuit de hele samenleving.” Ockeloen wil vooral ook alle vrijwilligers bedanken. “Er zijn heel veel vrijwilligersuren in gaan zitten, anders had het misschien wel het vierdubbele gekost. Hier is echt heel hard voor gewerkt, met veel passie. En dan zie je op zo’n dag de mensen met een grote smile op het het gezicht rondlopen. Daar doe je het voor.”
Lees meer"Vrijwilligers zijn de ziel van ons dorp"
De gemeente Hilversum gaat de komende zes jaar structureel investeren in vrijwilligers en vrijwilligersorganisaties. Met een actieprogramma wil de gemeente vrijwillige inzet van inwoners stimuleren, ondersteunen en waarderen.
Dit heeft het college van burgemeester en wethouders vastgesteld met de Uitvoeringsagenda Vrijwillige Inzet 2024 – 2030. Wethouder Gerben van Voorden (Zorg en Samenleving) licht de uitvoeringsagenda toe in Filmtheater Hilversum. De locatie is niet voor niets uitgekozen. “In het filmtheater werken ze met ontzettend veel vrijwilligers en dat doen ze heel goed. Ze hebben ze zelfs een wachtlijst”, vertelt Van Voorden.
Christian Taal, directeur van het Filmtheater, vult aan: “We werken in totaal met meer dan 200 vrijwilligers. De grootste groep is in het filmtheater zelf aan de gang. Daarnaast zijn er ongeveer tachtig mensen die de boekjes rondbrengen. En het klopt, er staan nu drieëndertig mensen op de wachtlijst.”
‘Zonder vrijwilligers zijn er geen voetbalwedstrijden, is er geen brandweer en geen dierenambulance’
Van Voorden: “Ik hoor vaak van vrijwilligers dat ze zelf beter en gelukkiger worden van het doen van vrijwilligerswerk. Het is het beste medicijn. Vrijwilligers zijn nodig om Hilversum levend te houden, op alle terreinen. Ze zijn de ziel van ons dorp. Zonder vrijwilligers zijn er geen voetbalwedstrijden, is er geen brandweer en geen dierenambulance en zijn er geen gastvrouwen in Tergooi MC. Daarom wil de gemeente daar structureel in investeren. Bovendien groeit de vraag naar vrijwilligers en zal deze blijven groeien; er zijn steeds meer vrijwilligers nodig. Je kunt altijd iets doen en ik weet zeker dat iedereen ook iets voor een ander wil doen. Dat willen we maximaal gaan faciliteren.”
De uitvoeringsagenda is tot stand gekomen met behulp van lokale partners die met vrijwilligers werken, waaronder Maatjesproject, Protestantse kerk, Hilversummers.nl en Versa Vrijwilligerscentrale. Het actieprogramma is in vier elementen verdeeld: stimuleren, matchen en verbinden, ondersteunen en waarderen.
Vraag en aanbod
Bij het stimuleren worden activiteiten georganiseerd en gefaciliteerd zodat Hilversummers zich actief in gaan zetten. Matchen en verbinden staat voor het opzetten van een juiste infrastructuur om vraag en aanbod van verschillende soorten vrijwilligerswerk optimaal bij elkaar te brengen. Het ondersteunen geldt voor zowel de vrijwilligers als de vrijwilligersorganisaties. Een van de onderdelen hiervan is het oprichten van een expertisecentrum, waarbij zoveel mogelijk kennis wordt verzameld en gedeeld aan zowel de (toekomstige) vrijwilligers als de organisaties. Bijvoorbeeld door het zo goed mogelijk inzetten van vrijwilligers en het ontzorgen rondom wet- en regelgeving. Tot slot het waarderen. De gemeente Hilversum houdt diverse activiteiten die waardering tonen aan de vrijwilligers. Dit zijn bijvoorbeeld de jaarlijkse prijzen voor vrijwilliger en vrijwilligersorganisatie van het jaar en het Sterrengala.
Taal: “Wat ik fijn vind in het plan is het overdragen van kennis tussen de organisaties. Het scheelt enorm. Als organisatie die met vrijwilligers werkt, is het fijn om het daar onderling met elkaar over te hebben. Je loopt allemaal tegen dezelfde dingen aan, je hebt dezelfde problemen. Fijn te weten hoe anderen daarmee omgaan.” Een voorbeeld van organisaties die onlangs samen zijn gaan werken, zijn de Zoutkeet en de Erfgooiersspeeltuin . Van Voorden: “Zij zijn in een gezamenlijke actie op zoek gegaan naar vrijwilligers voor de speeltuinen. Nu bundelen ze hun krachten en delen ze hun kennis.”
Mensen die vrijwilligerswerk bij het filmtheater doen, doen dat om verschillende redenen, vertelt Taal. “Voor sommigen zijn de sociale contacten belangrijk, anderen willen graag iets voor de maatschappij doen. In principe draaien de meeste mensen bij ons elke week een dienst waarbij ze met andere mensen samenwerken en waarbij ze de bezoekers ontmoeten. Dat zorgt allemaal voor verbinding, zowel bij de vrijwilligers als bij de bezoekers.”
‘Ik weet dat de cultuur in Hilversum niet zonder vrijwilligers kan bestaan’
Bij het filmtheater is een vertrouwenspersoon op vrijwillige basis werkzaam. Ze wil liever niet met haar naam in de krant. “Ik doe het omdat ik zelf vind dat ik me maatschappelijk moet inzetten. Ook wil ik graag mijn hoofd ‘aan’ houden. Ik heb veertig jaar in de cultuursector gewerkt en ik weet dat de cultuur in Hilversum niet zonder vrijwilligers kan bestaan. Ik wil ook blijven leren, ik moet hiervoor wel mijn best doen. Niet al het vrijwilligerswerk is voor iedereen geschikt, maar veel mensen zijn wel geschikt om vrijwilligerswerk te doen.”
Zelfde niveau als voor corona
Het CBS publiceerde deze week het bericht dat het percentage Nederlanders dat vrijwilligerswerk doet in 2023 weer is gestegen ten opzichte van 2022 en daarmee op hetzelfde niveau zit als voor de coronaperiode. Onder alle leeftijdsgroepen is het percentage gestegen. Wel is er een verandering in het soort vrijwilligerswerk te zien. Zo doen mensen vaker incidenteel vrijwilligerswerk en minder mensen regelmatig vrijwilligerswerk. Die verandering is ook in Hilversum zichtbaar. Van Voorden: “Je ziet vooral bij jongeren dat ze wel iets willen doen, maar zich niet willen vastleggen. Organisaties als Stichting Present spelen daarop in.”
Lees meerVrijwilliger in Beeld
Online bankzaken regelen voor oma
Iedere week komt Kevin over de vloer bij zijn oma Harmke. Om boodschappen voor haar te doen, samen naar een ziekenhuisafspraak te gaan, of zomaar, voor de gezelligheid. “Ik vind het fijn dat ik weet dat ik voor haar kan zorgen. Dat ze er goed bij zit, en alles heeft wat ze nodig heeft.”
Een paar jaar geleden werd Harmke getroffen door een herseninfarct. Daar herstelde ze goed van, al heeft ze door de gevolgen wel een rollator nodig bij het lopen. Sindsdien helpt haar kleinzoon Kevin bij allerlei dagelijkse dingen. “Hij doet boodschappen, hij gaat voor me naar de bank, hij helpt met dingen op de computer. Ik hoef maar te kikken en hij komt!”, vertelt Harmke met een grote lach.
Kevin beaamt dat: “Ik ben laatst mijn eigen diëtistenpraktijk begonnen, en ik heb veel speling in mijn werkuren. Ik kan dus vrij makkelijk tijd reserveren voor mijn oma. Je ziet vaak dat kleinkinderen, als ze ouder worden, niet zo vaak meer bij hun opa of oma over de vloer komen. Voor mij is dit een goede reden om mijn oma vaker te blijven zien.”
Gezonde boodschappen
Zijn werk als diëtist neemt Kevin serieus. Ook wanneer hij boodschappen doet voor Harmke, die suikerziekte heeft. “Hij is streng hoor!”, vertelt Harmke. “Ik zondig nog weleens, maar als hij boodschappen doet, dan zitten er alleen maar dingen bij die ik mag hebben!” Kevin, glimlachend: “Nou, ik maak gewoon wat gezondere keuzes. Als ze vruchtenyoghurt wil, dan zorg ik wel dat het gezonde yoghurt is. En in plaats van zoet beleg haal ik bijvoorbeeld wat magere vleeswaren.”
Toch weerhoudt dat Harmke er niet van om af en toe te snoepen: “Tegenover mijn huis zit een Turks winkeltje, daar haal ik soms stiekem wat kleins voor mezelf. Als Kevin dan langskomt verstop ik dat een beetje.” vertelt ze, terwijl ze Kevin lachend met haar elleboog aantikt. Dan, als ze een koekje uit een schaaltje op tafel pakt: “Alles wat ik niet mag, vind ik heerlijk!” Kevin: “Ik weet dat natuurlijk wel. Maar de kwaliteit van haar leven moet natuurlijk ook goed blijven. Dat is heel belangrijk.”
Uitstapjes
Harmke gaat er graag op uit. Naar het dorp bijvoorbeeld. Waar ze, zo vertelt ze, een bekend gezicht is bij veel cafés en winkeltjes: “Bij de ene zaak krijg ik koffie, en dan ergens anders weer wat drinken, of iets lekkers. Dat vind ik zo gezellig, ik ben gek op gezelligheid!” Kevin: “Dat vind ik ook tof. Ondanks dat ze met d’r voet zit, en ook niet meer goed ziet met één oog, gaat ze toch lekker de hort op.”
Harmke en Kevin maken ook regelmatig samen uitstapjes. “Ik kan overal wel met de taxi heen,” vertelt Harmke, “maar dan ben je ook maar zo alleen. Dus af en toe haalt Kevin me op en gaan we samen een dagje weg, naar mijn oudste zoon bijvoorbeeld. Op de terugweg gaan we dan ergens een hapje eten. Dat is hartstikke leuk! Ik ben echt heel blij met Kevin, die kan ik niet meer missen.”
Dat geldt andersom ook. “Met mijn oma kan ik het overal over hebben,” Kevin kijkt Harmke even aan, “ook over dingen die soms moeilijk zijn om met anderen te bespreken. En dat is fijn. Ik heb heel veel steun aan haar.”
Lees meerRick (27): ‘Ik leer door mijn maatje mezelf steeds beter kennen’
De 27-jarige Rick is een maatje voor een leeftijdsgenoot met psychische klachten. Rick: ‘Ik leer door mijn maatje mezelf steeds beter kennen’. Lees de blog>
Lees meerSanne (17) helpt Laura (16) met Nederlands
Sanne helpt scholiere Laura met wennen in Nederland
Lees meer




